راهنمای جامع اصول پرورش بلدرچین

اگر تا به حال به پرورش بلدرچین فکر کرده‌ باشید، حتماً سئوالاتی اساسی راجع به چند و چون این کار برایتان پیش آمده است.

احتمالاً گاه و بیگاه اصطلاحِ Game Bird  به معنای لغوی «پرنده‌ی بازی» به گوشتان خورده است. و ممکن است برایتان این سئوال پیش آمده باشد که گِیم‌بِرد چیست. این اصطلاحی ست که شکارچیان حرفه‌ای که بیشتر به منظور سرگرمی شکار می‌کنند روی انواعی از پرندگان که برای این منظور به اندازه ی کافی چابک و چالش برانگیز باشند، گذاشته‌اند. بر اساس این شیوه‌ی نامگذاری انواع قرقاول، کبک، بلدرچین، کوکَر (باقرقره)، تَذَرو (سیاه‌خروس)   و …. در این دسته‌بندی جای می‌گیرند. بنابراین متأسفانه پرنده‌ی بازی به پرندگانی اطلاق می‌شوند که برای شکار مناسب اند. بلدرچین‌ها یکی از این پرندگان‌اند. گوشت بلدرچین همچنین غذایی لاکچری محسوب می‌شود.

در این مطلب سعی می‌کنیم چیزهایی را که باید در مورد پرورش بلدرچین بدانید – از انتخاب نژاد مناسب و نگهداری آن گرفته تا تغذیه و مراقبت – توضیح دهیم.

پرورش بلدرچین: آنچه ابتدا به ساکن باید بدانید

پیش از شروع پروژه‌ی پرورش بلدرچین، مهم‌ترین چیز این است که نژاد مناسب را انتخاب کنید.

کوتورنیکس (بلدرچین معمولی)، بلدرچین ژاپنی و بلدرچین فرعون (بلدرچین فرعونی) نژادهای مناسبی برای پرورش‌اند.

محبوبیت بلدرچین ژاپنی به علت تخم‌گذاری فراوانِ آن است. در حالی که بلدرچین معمولی به کمیت و کیفیت گوشت و همچنین سهولت پرورش شناخته می‌شود. از این سه، بلدرچین فرعون از همه کوچک‌تر است و حتی می‌تواند به عنوان حیوان خانگی (پِت) نگهداری شود.

بنابراین پیش از هر چیز باید بر اساس نیازها و ترجیحاتتان دست به انتخاب نژاد مناسب بزنید.

آیا پرورش بلدرچین آسان است؟ اول از همه اصول پایه‌ای!

بلدرچین‌ به طور کلی انتخاب بسیار خوبی برای نگهداری و پرورش است چرا که این پرندگان کوچک هستند؛ کم‌دردسر و تا حدی زیادی مستقل اند؛ و زیاد تخم می‌گذارند.

رعایت نسبت نر به ماده در گروهی که پرورش می‌دهید بسیار مهم است.

تعداد بالای نر موجب زد و خورد و درگیری خواهد بود و نتیجتاً تعداد جفت‌گیری‌های موفق را کاهش خواهد داد. و تعداد بیش از حدِ ماده موفقیتِ هَچ (فرآیندِ سر از تخم درآوردن جوجه) را کاهش خواهد داد. بنابراین باید نرخ و نسبت مناسب نر به ماده را در گروه رعایت کنید. در تعداد پایین و برای شروع نسبت 3 به 1 نسبت مناسبی است. یعنی بهتر است به ازای هر 3 جوجه‌ی ماده، 1 جوجه‌ی نر در نظر بگیرید.  

مسئله‌ی بعدی فراهم آوردن محیط مناسب است. بلدرچین‌ها به خانه‌ای آرام و تمیز نیاز دارند. و همچنین به علف و برگ کافی تا بتوانند برای خود لانه بسازند.

بلدرچین‌ها به طور معمول در بازه‌ی بهار تا پاییز تخم‌گذاری می‌کنند، اما اگر شرایط ایده‌ئالی را برایشان فراهم کنید بعضاً ممکن است تمام سال را تخم بگذارند.

این پرندگان برای ساخت لانه گودی‌های کوچکی را در کف ایجاد کرده و آن‌ها را با یک لایه برگ و علف و مواد نرم می‌پوشانند. پس به دقت فرآیند لانه‌سازی آن‌ها را زیر نظر داشته باشید تا از کافی بودن میزان برگ و علف موجود اطمینان حاصل کنید.

روند پرورش بلدرچین

نرها معمولاً مراسم جفت‌گیری را با پف کردن سینه و صدا زدن ماده آغاز می‌کنند. اگر ماده هم آن نر را بپذیرد دور هم می‌چرخند و جفت‌گیری را شروع می‌کنند.

ماده اسپرم کافی برای تخم‌های بارور را تا 2 هفته ذخیره می‌کند. بنابراین تنها با یک بار جفت‌گیری می‌تواند چندین دسته‌ی موفق به دنیا بیاورد.

جوجه‌های به دنیا آمده فوق‌العاده ظریف و آسیب‌پذیرند و برای رشد نیاز به دما و رطوبت مناسب دارند. توصیه‌ می‌شود جوجه‌ها را از پرندگان بالغ جدا کرده و آن‌ها را در جعبه‌ای جداگانه پرورش دهید. این کار نه تنها جوجه‌ها را ایمن نگه می‌دارد بلکه استرس بلدرچین‌های بالغ را هم کاهش می‌دهد. وقتی جوجه‌ها به اندازه‌ی کافی بزرگ شدند می‌توانید آن‌ها را به محل قبلی و بین بزرگسالان برگردانید.

راهنمایی گام‌ به گام پرورش جوجه‌های تازه‌ به دنیا آمده بلدرچین

اگر در این عرصه تازه‌کارید، ایتدا باید بدانید برودر چیست و سپس این‌که به چگونه برودری نیاز دارید.

برودر (به انگلیسی: brooder) جعبه‌ی گرماییِ پرورش جوجه را گویند که در غیاب مرغ مادر و برای پرورش جوجه‌هایی که از طیور بالغ جدا کرده‌اید به آن نیاز خواهید داشت. جعبه‌ایی که جوجه‌ها بتوانند در آن رشد کنند و برای بازگرداندن نزد بزرگترها آماده شوند. اینجا به این مطلب می‌پردازیم که چگونه جعبه برودری نیاز دارید و این‌که داخل جعبه چه چیزهایی بگذارید و به طور کلی چه شرایطی را مهیا کنید.

برای این‌کار می‌توانید از یک جعبه‌ی پلاستیکی، مقوایی، کارتون میوه و چیزی از این دست بهره بگیرید؛ یا می‌توانید از کنار هم قرار دادن باکس‌های حیوانات خانگی مثل سگ و گربه و یا حتی از آکواریوم هم استفاده کنید. همچنین می‌توانید خودتان به صورت دستی و با چوب و تخته یک برودر مناسب بسازید.

باید به این نکته توجه داشته باشید که بتوانید جعبه‌ی خود را عایق حرارت کنید. چرا که جعبه می‌تواند زود سرد شود و سرما می‌تواند جوجه‌ها را از بین ببرد. به زبان ساده و به طور کلی یک چهاردیواری عایق نیاز دارید، یعنی یک کفِ سفت‌وسخت و چهار دیوار. اما این چهاردیواری باید چه اندازه‌ای داشته باشد؟

اندازه‌ی این جعبه به تعداد جوجه‌ای که قرار است در آن پرورش دهید بستگی دارد. اما حداقل فضای مورد نیاز 460 سانتیمتر مربع به ازای هر جوجه است.

لامپ حرارتی نصب کنید

مرحله‌ی بعدی نصب لامپ حرارتی در جعبه است. جوجه‌ها تمام شبانه روز را باید گرم بمانند. وگرنه دوام نمی‌آورند. بنابراین لامپ حرارتی‌ای نیاز دارید که 24 ساعت شبانه روز گرما ایجاد کند. به همین دلیل توصیه‌ می‌شود در صورت امکان لامپ حرارتی مادون قرمز ابتیاع کنید تا از اختلال خواب جوجه‌ها هم جلوگیری شود. اما مکان قرار گیری لامپ باید کجا باشد؟ لامپ باید روی یکی از دیواره‌های جعبه نصب شود.

دمای مطلوب برای هفته‌ی اول جوجه ‌بلدرچین‌ها 35 درجه‌ی سانتیگراد است. پس از آن می‌توانید هفته به هفته 15- درجه از آن‌ بکاهید. این کار را می‌توانید با تنظیم درجه‌ی نور لامپ انجام دهید (اگر لامپتان قابلیت کم و زیاد کردن نور با دکمه را داشته باشد) و یا اگر از لامپ‌های با کلید معمولی استفاده می‌کنید، می‌توانید با نزدیک و دور کردن لامپ نسبت به جوجه‌ها دمای داخل جعبه را تنظیم کنید. بنابراین به یک دماسنج هم نیاز دارید. دماسنج را درست زیر لامپ قرار دهید تا بتوانید دمای دقیق را اندازه بگیرید.

با همه‌ی این اوصاف هنوز محاسبات ما خطاپذیرند. بنابراین نیاز داریم تا اطمینان حاصل کنیم که جوجه‌ها سرد یا گرمشان نباشد. به این منظور نشانه‌ها را با دقت دنبال کنید:

• چنانچه جوجه‌ها مداوماً از لامپ فاصله می‌گیرند و یا به نفس‌نفس می‌افتند دما خیلی بالاست. در این صورت باید دما را کم یا لامپ را از آن‌ها دورتر کنید.
• چنانچه مداوماً به لامپ نزدیک شده و دور یا زیر لامپ می‌مانند و یا این‌‌که روی هم کُپه می‌شوند، این یعنی دما پایین است و جوجه‌ها سردشان است. در این صورت باید نور لامپ را زیاد یا آن را به جوجه‌ها نزدیک‌تر کنید.
• اگر جوجه‌ها به صورت مساوی در جعبه پخش و توزیع شده‌اند و نه به لامپ چندان نزدیک و نه از آن چندان دور می‌شوند، تنها در این صورت است که می‌توانید نتیجه بگیرید که به دمای مناسب و مطلوب رسیده‌اید.

برای کف جعبه بستر مناسب فراهم آورید

بلدرچین‌های بالغ نیازی به بسترسازی ندارند. در مورد جوجه‌ها اما وضع فرق می‌کند.

بیماری‌هایی وجود دارد که آن را تحت عناوینی همچون Spraddle Legs, Splayed Legs و در فارسی با عناوینی همچون کجیِ پا، پا کجی، یا  پا بازی می‌شناسند. علاوه بر وجود لامپ حرارتی چنانچه کف جعبه به اندازه‌ی کافی گرم نباشد، و همینطور اگر چیزی در کف موجود نباشد که جوجه‌ها به آن چنگ بیندازند ممکن است به این عارضه دچار شده و کم‌کم پاهایشان از هم باز شود. این بیماری تا حدی توسعه می‌یابد که ممکن است جوجه را به طور کامل از خوردن و آشامیدن مستقل ناتوان سازد. که این به نوبه‌ی خود می‌تواند منجر به مرگ جوجه شود. برای اجتناب از این بیماری لازم است کفی و بستر مناسبی برای جعبه‌‌ برودرتان تدارک ببینید.

دلیل دیگر برای ساخت بستر مناسب، جذب رطوب ایجاد شده از مدفوع جوجه‌هاست.

به این دو دلیل لازم است لایه‌ی مناسبی برای بستر برودر خود تدارک ببینید تا جوجه‌هایتان راحت بخوابند.

موادی که می‌توانید از آن‌ها برای کف و بسترِ جعبه استفاده کنید:

تراشه‌های چوب یا خاک‌اره: تراشه‌‌ی چوب محیط را برای جوجه‌هاتان گرم و خشک نگه می‌دارد. تراشه‌های چوب کاج مناسب اند اما به هیچ‌وجه از تراشه‌های چوب سدر ( که بسیار شبیه به کاج است) استفاده نکنید زیرا گرد و غباری که ایجاد می‌کند می‌تواند باعث مشکلات تنفسی در جوجه‌ها شود. به طور کلی تراشه‌های درشت‌تر را انتخاب کنید.

حوله‌ی کاغذی: همچنین می‌توانید از حوله‌های کاغذی (به صورت پاره پاره) و یا روزنامه هم استفاده کنید. در این صورت لازم است حداقل سه‌ لایه از چنین بستری روی هم بسازید. دستمال کاغذی حوله‌ای یا همان حوله کاغذی جاذب خوب رطوبت است. از طرفی روزنامه هم سُر و لغزنده است و هم به اندازه‌ی حوله‌ی کاغذی و تراشه‌ی چوب جاذب رطوبت نیست. یک روش پیشنهادی این است که در هفته‌ی اول از سه لایه حوله کاغذی پاره پاره شده استفاده کنید تا مبادا جوجه‌ها خاک اره بخورند. و از هفته‌ی اول به بعد می توانید دستمال را با تراشه‌ی چوب (غیر از سدر) جایگزین کنید.

کاه و یونجه: این مواد هم گزینه‌ی مناسبی‌اند چون هم راحت‌اند، هم جاذب رطوبت‌اند و هم لغزنده نیستند.

دانخوری و ظرف آب در جعبه قرار دهید

بعد از فراهم آوردن بستر مناسب، از یاد نبرید که یک ظرف دان‌خوری و یک ظرف آب درون جعبه قرار دهید.

ظرف آب باید کم‌عمق باشد تا مبادا تصادفاً جوجه‌ای در آن افتاده و غرق شود. می‌توانید ظروف مخصوص این کار را از بیرون سفارش داده، بخرید. می‌توانید هم از ظروف معمولی استفاده کنید. به هر روی بد نیست که درون ظرف آبخوری چند دانه تیله یا سنگ نسبتاً بزرگ هم بگذارید. با این کار هم از عمق آب می‌کاهید و احتمال غرق شدن جوجه‌ها را از بین می‌برید. و هم ظرف سنگین شده و احتمال برگشتن ظرف و ریختن آب از بین می‌رود. ظروف آب و غذا را در طرفِ مخالفِ لامپ بگذارید.

سقف جعبه را بپوشانید

از یاد نبرید که جوجه بلدرچین‌ها به سرعت (در همان یک هفتگی) پرواز کردن را آغاز می‌کنند. و اگر لحظه‌ای وحشت‌زده شوند به سرعت به سمت بالا می‌پرند. پس لازم است که سقف جعبه را هم بپوشانید.

هشدار! از سیم یا هرچیزی که ممکن است باعث ایجاد بریدگی در بدن جوجه‌ها شود و آن‌ها را به خطر بیاندازد به عنوان سقف جداً خودداری کنید. یک توری پنجره‌ای بهتر از هر نوع سقف دیگری ست. از آنجا که قرار است جعبه‌‌تان را عایق حرارتی کنید، بنابراین به چنین فضایی برای تنفس قطعاً نیاز خواهند داشت.

چگونه باید جعبه برودرتان را عایق کنید؟

به عنوان عایق حرارتی هم می‌توانید از حوله استفاده کنید. به این شکل که چند حوله را دور جعبه بپیچید. و هم می‌توانید از اسپریِ فوم استفاده کنید.

مکان باید گرم و ایمن و دور از دسترس شکارچیان باشد. داخل خانه یا یک سوله یا گاراژ انتخاب خوبی است. از یاد نبرید که حیوان خانگی هم می‌تواند شکارچی جوجه بلدرچین‌ها باشد. بنابراین اگر در منزل سگ یا گربه دارید، توصیه می‌شود برودر را جای دیگری بگذارید.

باید تصمیم بگیرید که مادر همراه جوجه‌ها بماند یا نه

درست مثل پرورش سایر پرندگان، در مورد بلدرچین هم باید تصمیم بگیرید که می‌خواهید جوجه‌ها را کنار مادر نگاه دارید یا بدون مادر بزرگشان کنید. با یا بدون مادر در هر دو صورت جوجه‌ها باید در 4 تا 6 هفته‌ی نخست زندگی‌شان از سایر بلدرچین‌های بالغ جدا شوند و داخل برودر باشند. به دلایلی که بالاتر ذکر شد.

اگر مادر با آن‌ها همراه باشد در وقت و هزینه‌ی شما صرفه‌جویی می‌شود. چرا که هم از آن‌ها محافظت می‌کند، هم آن‌ها را تغذیه می‌کند، و هم گرم نگاهشان می‌دارد. گفته می‌شود جوجه‌هایی که کنار مادر بزرگ شده‌اند معمولاً در جستجوی غذا مهارت بیشتری پیدا می‌کنند و در محافظت از خود بهتر عمل می‌کنند.

اگر در پرورش جوجه بلدرچین مبتدی هستید و بلدرچین مادر ندارید، باید دقت کنید تا بتوانید همه‌ی چیزهای لازم را خودتان فراهم کنید:

تغذیه

تهیه‌ی غذا اولویت اصلی شما در فرآیند پرورش جوجه‌ها است.

ممکن است پیدا کردن غذای اولیه برای جوجه بلدرچین‌ها کار آسانی نباشد و مجبور شوید خودتان دست به تهیه‌ی ترکیبی مناسب بزنید.

جوجه بلدرچین از کی شروع به غذا خوردن می‌کند؟

اگرچه جوجه بلدرچین می‌تواند تا 48 ساعت پس از خروج از تخم، بدون آب و غذا در انکوباتور زنده بماند، اما بهتر است بعد از 12 ساعت پس از خروج از تخم برایشان غذا فراهم کنید.

غذای جوجه بلدرچین چیست؟

جوجه‌های تازه سر از تخم در آورده به رژیم غذایی با پروتئین بالا نیاز دارند. بنابراین یک خوراک استارتر غیردارویی با درصد پروتئین 24 درصد و بالاتر انتخاب خوبی است.  

چنانچه نتوانستید استارتر مناسب جوجه‌بلدرچین از بازار تهیه کنید، از دادن استارتر جوجه‌ی مرغ خانگی به جوجه بلدرچین‌هایتان اجتناب کنید. نهایتاً بهتر است همان خوراک بلدرچین بالغ را آسیاب کرده و به جوجه‌ها بدهید.

آیا جوجه‌بلدرچین می‌تواند میوه بخورد؟

بله. اما به شرط این که مراقب علائم خفگی‌شان باشید تا مبادا تکه‌های میوه توی گلویشان بپرد.

آیا جوجه بلدرچین می‌توانید سبزیجات بخورد؟

بله. غیر از تیره‌ی بادمجانیان از قبیل بادمجان، گوجه‌فرنگی و سیب‌زمینی، جوجه‌بلدرچین می‌تواند سایر سبزیجات معمول را بخورد. تیره‌ی بادمجانیان حاوی سموم خطرناکی برای جوجه‌بلدرچین‌ها است.

آیا جوجه بلدرچین می‌تواند تخم‌مرغ بخورد؟

برخی معتقدند که بلدرچین‌ها زرده‌شان را درون بدن خود جذب می‌کنند. بنابراین ضرورتی ندارد در 48 ساعت اولیه به آن‌ها تخم‌مرغ بدهید.

چه مقدار غذا باید به جوجه بلدرچین بدهیم؟

جوجه بلدرچین می‌تواند در ماه اول روزانه 23 گرم غذا بخورد. اما توصیه می‌شود مقدار غذا را آزادانه در اختیارشان قرار دهید تا هر وقت احساس گرسنگی کردند بخورند.

چگونه باید به جوجه بلدرچین‌ها غذا بدهیم؟

ممکن است بعضی از جوجه بلدرچین‌ها در پیدا کردن ظرف غذا دچار مشکل باشند. در این صورت بهتر است یک لایه حوله‌ کاغذی را روی بستر بگذارید و غذا را روی آن بپاشید.

تغذیه‌ی استارتری را تا 6 یا 8 هفتگی ادامه دهید. البته از سه یا 4 هفتگی به بعد می‌توانید غذای بلدرچین بالغ را کم‌کم با استارتر مخلوط کنید و تا 6 یا 8 هفتگی سهمِ غذای بلدرچینِ بالغ را در این ترکیب بیشتر و بیشتر کنید.

پس از این 8 هفته‌ی حساس دیگر می‌توانید مخلوط‌های غذایی مختلف را امتحان کنید. می‌توانید گاه‌گاه به آن‌ها دانه‌ها و غلاتی مثل دانه‌ی تخم آفتابگردان، جو و گندم هم بدهید.

آب‌ گرم فراهم کنید

نکته‌ی دیگر در پرورش جوجه‌بلدرچین این است که باید برای آن‌ها آبِ گرمِ فراوان تهیه کنید. آب حتماً باید گرم باشد. آب سرد می‌تواند برای این جوجه‌های کوچک کشنده باشد.

آیا جوجه بلدرچین‌ها به آب نیاز دارند؟

صددرصد. مثل هر پرنده‌ی دیگری جوجه بلدرچین‌ها هم به آب نیاز دارند تا بدنشان هیدراته باقی بماند.

چگونه به جوجه بلدرچین‌ها آب بدهیم؟

پیشنهاد می‌کنیم چند باری نوکشان را در آب گرم فرو کنید تا یاد بگیرند. چند باری هم بگیرید و بگذاریدشان کنار ظرف آب.

بستر را مرتباً عوض کنید

بستری را که از تراشه‌ی چوب، حوله‌ی کاغذی و یا یونجه و کاه فراهم کرده‌اید باید مرتباً عوض کنید چرا که محل رشد انواع باکتری‌ها و کپک‌ها است.

چندوقت یکبار؟

هر 3 روز یکبار. نهایتاً 5 روز.

جوجه‌هایتان را با اسباب‌بازی سرگرم کنید

یکی دیگر از نکات ضروری در پرورش جوجه بلدرچین‌ها سرگرم نگه داشتن آن‌‌ها ست. جوجه بلدرچین‌ها موجوداتی کنجکاو هستند و انرژی زیادی دارند. آن‌ها از زندگی هر روزه در محیطی تکراری با غذای تکراری خسته می‌شوند.

می‌توانید شاخه‌هایی کوچک را درون جعبه بگذارید که بتوانند از آن‌ها بالا بروند. البته از گذاشتن ضایعات و قطعات کوچک پرهیز کنید، چون ممکن است آن‌ها را ببلعند و دچار خفگی شوند. همچنین می‌توانید توی جعبه آینه کار بگذارید.

بگذارید جوجه‌هایتان جهانشان را کشف کنند

پس از چند هفته که جوجه‌هایتان به اندازه‌ی کافی بزرگ شدند می‌توانید قفسی در فضایی بازتر برای آن‌ها تعبیه کنید تا دنیای بیرون از جعبه را تجربه کنند.

آن‌ها با خوشحالی برای اولین بار توی خاک می‌پلکند (اصطلاحاً حمام شن می‌گیرند). و با طراوت فراوان خاک را برای پیدا کردن حشرات کاوش می‌کنند.

بلدرچین‌ها از هر فرصتی برای فرار استفاده می‌کنند. بنابراین اطمینان حاصل کنید که توری قفس را به درستی تعبیه باشید و راه فراری باقی نگذاشته‌ باشید.

در طول شبانه روز چنانچه ناچار باشید محل نگهداری‌شان را برای چند ساعتی ترک کنید، محفظه‌شان را با پارچه‌ی برزنتی یا پتو بپوشانید تا از حمله ی پرندگان و سایر حیوانات شکارچی و ایجاد هراس در بین جوجه‌ها جلوگیری شود.

برای اطمینان از اینکه باد پارچه یا پتویتان را کنار نزند، جسم سنگینی مثل آجر روی آن بگذارید.

وانِ شن برای جوجه‌ها تعبیه کنید

همچنانکه گفته شد، درست مانند بلدرچین‌های بالغ، جوجه‌ها هم به حمام شن علاقمندند. این کار فقط برای رفع بی‌حوصلگی و ایجاد سرگرمی نیست. بلکه با این روش از شر کنه و شپش و سایر انگل‌های احتمالی هم خلاص می‌شوند. بنابراین توصیه می‌شود یک وان کم‌عمق از شن و ماسه تهیه کرده و در محفظه قرار دهید تا حمام شن کنند.

فضا را بزرگتر کنید

از 3 هفتگی به بعد، جوجه بلدرچین‌ها به 2 برابر فضای قبلی نیاز دارند. یعنی حدود 930 سانتی‌متر مربع به ازای هر جوجه. بنابراین بهتر است آن‌ها را به برودری بزرگ‌تر انتقال دهید تا عذاب نکشند.

آن‌ها را به بلدرچین‌های بالغ معرفی کنید

پس از گذشت 5 هفته، جوجه‌های شما به اندازه‌ی کافی بزرگ شده و آماده‌اند تا پیش بزرگترها برگردند. در این مرحله لازم است بر تعامل اولیه‌شان نظارت کنید تا مبادا بلدرچین‌های بزرگتر برای بلدرچین‌های جوان قلدری کرده و آن‌ها را مورد آزار و اذیت قرار بدهند. پس از مدت بسیار کوتاهی با هم کنار خواهند آمد.

پرورش بلدرچین چقدر طول می‌کشد؟

پرورش بلدرچین فرآیندی زمان‌بر است و نیاز به حوصله دارد. جوجه‌های بلدرچین زودرس هستند؛ به این معنی که از بدو تولد می‌توانند راه بروند و تغذیه کنند.

با این حال اگرچه در 5 هفتگی به اندازه‌ی کافی بزرگ شده‌اند، اما تا زمانی که به 6 تا 8 هفتگی نرسیده‌اند از نظر جنسی کاملاً بالغ نیستند.

بنابراین اگر قصد پرورش بلدرچین دارید باید صبور باشید و به جوجه‌هایتان زمان بدهید تا به بلوغ کامل برسند. تلاش برای جوجه‌کشی از بلدرچین‌هایی که به بلوغ جنسی کامل نرسیده‌اند منجر به تولید نسلی ضعیف‌تر و در برخی موارد منجر به مرگ آن‌ها می‌شود.

بلدرچین چندبار در سال تولید مثل می‌کند؟

گونه‌‌های بسیار متفاوتی از بلدرچین وجود دارد و هر کدام عادات تولید مثل منحصر به فرد خود را دارد.

برای مثال یک گونه‌ی بلدرچین کالیفرنیایی هست که یک‌بار در سال زادآوری دارد. یا مثلاً گونه‌ای به نام بلدرچین گمبل هست که 3 بار در سال تولید مثل می‌کند.

بسته به محیط زندگی و مدت‌زمان تولید مثل هر نژاد، دفعات تولید مثل آن‌ها فرق می‌کند.

به طور کلی اکثر بلدرچین‌ها در بهار و پس از این که هوا رو به گرم شدن می‌گذارد، شروع به جفت‌گیری و تولید مثل می‌کنند. در این زمان نرها شروع به برقراری ارتباط و جذب جفت می‌کنند. هنگامی که یک جفت شکل گرفت آن دو با هم شروع به ساختن آشیانه می‌کنند. کاری که می‌تواند تا یک هفته به طول بیانجامد. در طول این مدت پرنده‌ی نر موادی مثل علف و پر و … را برای ماده می‌آورد و ماده دست به کار ساختن لانه می‌شود. پس از کامل شدن ساخت لانه، ماده روزی یک تخم می گذارد و این کار را تا 6 الی 12 تخم ادامه می‌دهد. پس از آن هر دو پرنده‌ی نر و ماده به مدت 3 هفته به نوبت روی تخم‌ها می‌نشینند تا زمانی که جوجه‌ها از تخم خارج شوند. بعد از تولدِ جوجه‌ها نیز هر دو پرنده از آن‌ها مراقب می‌کنند تا وقتی که به اندازه‌ی کافی بزرگ شوند و بتوانند از پس خود برآیند.

اکنون که اصول پایه را درباره‌ی پرورش بلدرچین می‌دانید، پروسه‌ی پرورش آن‌ها را مرحله به مرحله برایتان شرح می‌دهیم.

1. مرغدانی را 2 تا 6 هفته پیش از بهار برپا کنید

آماده‌سازی مرغدانی دو تا شش هفته پیش از بهار به بلدرچین‌هایتان فرصت کافی می‌دهد تا با محیط خو بگیرند.

• مرغدانی باید ایمن و بزرگ باشد

اطمینان حاصل کنید که مرغدانی‌تان به اندازه‌ی کافی بزرگ باشد تا فضای کافی برای حرکت بلدرچین‌ها داشته باشد. درست است که بلدرچین‌ها پرندگان نسبتاً کوچکی هستند اما این پرندگان کوچک هم به فضای کافی برای لم دادن، جست و خیز کردن، حمام شن گرفتن و معاشرت کردن نیاز دارند.

از طرف دیگر بلدرچین طعمه‌ی بسیار دلچسبی برای بسیاری از شکارچیان از جمله مارها، موش‌ها و پرندگان شکاری است. بنابراین باید از مقاوم بودن قفستان در برابر انواع شکارچی‌ها هم اطمینان حاصل کنید. برای این کار می‌توانید فاکتورهایی را مدنظر قرار دهید: مواردی همچون قرار دادن شبکه‌ای از سیم‌های سنگین در بالای قفس به منظور دفاع دربرابرِ پرندگان شکاری و … و شبکه‌ای مشابه مدفون در دل زمین به منظور دفاع در برابر شکارچی های نقب‌زن.

• تغدیه با مواد حاوی پروتئین و افزودن مکمل کلسیم

یکی از مهم‌ترین جنبه‌ها در پرورش بلدرچین تغذیه است.

اگر جوجه‌کشی خوب می‌خواهید باید خوراک مخلوط با کیفیت بالا، سرشار از پروتئین و سایر مواد مغذی ضروری برای پرنده‌هایتان فراهم کنید.

افزودن مکمل کلسیم را به این رژیم غذایی فراموش نکنید. کلسیم به ویژه برای بلدرچین ماده بسیار حائز اهمیت است. ماده برای این‌که بتواند تخم‌هایی با پوسته‌ی قوی تولید کند نیاز به کلسیم بیشتر دارد.

• سه ماده به ازای هر نر

پیشتر گفتیم به منظور پرورش بهینه‌ی بلدرچین باید نسبت نر به ماده 1 به 3 یا 1 به 4 باشد. یعنی باید به ازای هر 3 یا 4 ماده بلدرچین، 1 بلدرچین نر داشته باشید.

این عدد نسبت بهینه و مطلوب است.

• 16 ساعت نور در روز

بلدرچین‌ها نیاز به دریافت نور فراوان دارند. اطمینان حاصل کنید که روزانه 16 ساعت نور به آن‌ها برسد.

• دما را 21 درجه سانتیگراد نگه دارید

دمای مرغدانی‌تان را باید حدود 21 درجه سانتیگراد نگه دارید. مرغدانی را تمیز نگاه داشته و آب تازه‌ی فراوان در دسترس بلدرچین‌ها قرار دهید. هر چند روز یک‌بار کف/بستر مرغدانی را تمیز کنید. (همچنین می‌توانید از همان مفاد و دستورالعمل‌هایی که درباره‌ی بستر جوجه‌بلدرچین‌ها گفته شد پیروی کنید. این کار از بدبو شدن تخم‌ بلدرچین‌ها جلوگیری می‌کند).

• اکثر تخم‌ها در فرآیند جوجه‌کشی طبیعی از بین می‌روند

جوجه‌کشی طبیعی رایج‌ترین روش جوجه‌کشی از تخم بلدرچین است. با این حال در این فرآیند طبیعی تنها درصد کمی از تخم‌ها به بار می‌نشینند. بهینه‌تر آن‌است که به فرآیند جوجه‌کشی مصنوعی که ذکرش رفت روی بیاورید. این کار امکان کنترل بسیار بالاتری به شما می‌دهد.

با همه‌ی این احوال، جوجه‌کشی طبیعی هم تجربه‌ای مهم برای والدین بلدرچین است. و هم نظارت آن برای شما تجربه‌ای ارزشمند برای‌تان به ارمغان می‌آورد.

• اگر قصد دارید جوجه‌کشی طبیعی را تجربه کنید، اطمینان حاصل نمایید که والدین به مدت 17 تا 24 روز روی تخم‌ها بنشینند

بلدرچین‌ها جوجه‌کش‌های خوبی نیستند و گرچه روی تخم می‌نشینند اما به نیمه رها کردن کار معروف اند. بنابراین چنانچه قصد دارید جوجه‌کشی طبیعی را تجربه کنید، باید وضعیت تخم‌ها را از نزدیک زیر نظر داشته باشید.

بهترین کار این است که تخم‌هایی که توسط والدین رها شده‌اند را از مرغدانی خارج کنید.

دوره‌ی جوجه‌کشی ایده‌ئال برای تخم‌ بلدرچین 17 تا 24 روز است.

تخم‌های خارج شده را در دستگاه جوجه‌کشی در دمای 38 تا 39 درجه‌ی سانتیگراد و رطوبت 60 درصد نگه دارید.

تخم‌ها را 4 بار در روز پشت و رو کنید.

وقتی پروسه‌ی سر از تخم‌درآوردن جوجه‌ها آغاز شد دما را اندکی (به اندازه‌ی یک درجه فارنهایت) بالا برده و رطوبت را هم 10 درصد افزایش دهید.

پروسه‌ی سر از تخم درآورن جوجه‌ها که آغاز شد، دیگر در انکوباتر را باز نکنید. به جای این کار تا روز 18 م منتظر بمانید تا خود جوجه‌ها به درستی خشک شده و از تخم بیرون بیایند. در واقع نباید در فرآیند بیرون آمدن از تخم به جوجه‌ها کمک کنید. نتیجه‌ی چنین کمکی تولد ضعیف‌ترین و ناسالم‌ترین بلدرچین‌ها خواهد بود.

نتیجه

با انتخاب نژاد مناسب، مسکن خوب، تغذیه‌ی درست و مراقبت کافی، پرورش بلدرچین می‌تواند فرآیندی آسان و سرگرم‌کننده باشد. حتماً در مورد انتخاب نژاد تحقیق کنید. فضای زندگی راحت و کافی در اختیار بلدرچین‌هایتان قرار دهید. و آن‌ها را از چنگ شکارچیان طبیعی‌شان در امان نگاه دارید.

با رعایت همه‌ی این نکات و البته با صبر کافی پرورش بلدرچین پروژه‌ای موفق و تجربه‌ای لذت‌بخش خواهد بود.

سئوالات متداول