بانتام بلژیکی ریشدار یکی از قدیمی‌ترین نژادهای بانتام است. در بریتانیا پنج گونه استاندارد این نژاد موجود است: باربو دآنورس، باربو د‌آکل، باربو د‌واترمل، باربو داوربرگ و باربو د‌گرابه.
اولین‌بار در سال 1911 به انگلستان وارد شدند و علاقه‌مندان پرورش ماکیان آنها را در نمایش کریتال پالاس به نمایش گذاشتند که توجه بسیار زیادی جلب کردند و طولی نکشید که علاقه‌مندان به این نژاد روی آوردند. این نژاد از مناطق مختلف بلژیک می‌آید و ترجمه باربو ریشدار است. پس ترجمه سایر گونه‌ها می‌شود ریشداری که از آنورس، آکل، واترمل، اوربرگ یا گرابه می‌آید.
باربو داوربرگ یک باربو د‌آکل بی‌دم است و باربو د‌گرابه یک باربو دآنورس بی‌دم است. آنها از استاندارد د‌آکل و دآنورس پیروی می‌کنند اما دم ندارند. پرهای دم با پرهای پشتی پوشیده می‌شوند. باربود‌آکل پاپری است و یک تاج دارد و دآنورس پایی بدون پر و تاج رزی دارد.
واریته رنگی بانتام بلژیکی نسبت به سایز نژادها بسیار متنوع است و اسامی جذابی چون رنگ پورسلین، هزار گل و بلدرچینی دارد. این نژاد در رنگ‌های گوناگونی موجود است.
نکات پرورشی
ممکن است بیش از یک سال طول بکشد تا بانتام‌های بلژیکی به نوع خاص خود تبدیل شوند.
نکات دانستنی کاربردی: یک بانتام واقعی که مشابه درشت ندارد. نگهداری و پرورش آنها سخت نیست اما گونه‌های پاپری را باید از گل دور نگهداشت، بنابراین نظافت مداوم بخصوص در طول فصل زمستان مورد نیاز است.
- کاربرد: نمایشی
- تعداد تخم: 250 – 200 رنگی / قهوه‌ای
- خاستگاه: بلژیک
- وزن: خروس: 790 – 680 (ماکسیمم)گرم، مرغ: 680– 570 (ماکسیمم) گرم
- رنگ‌ها: واریته رنگی متنوع. رنگ‌های اصلی آنها پرسلن (کرم کم رنگ)، میلفلور (هزار گل) بلدرچینی، آبی بلدرچینی (آبی و طوسی)، نقره‌ای بلدرچینی (ترکیب نقره‌ای، طوسی کم‌رنگ و سفید)، بنفش بلدرچینی، کوکو، مشکی، مشکی خالدار، آبی، بنفش کم‌رنگ و سفید است.
- تعداد تخم‌ها: 3.5 از 5
- آسان برای نگهداری؟ 2.5 از 5