اسم این نژاد را از روی شهری در شرق ایتالیا به نام آنکونا برداشته‌اند. بنظر می‌رسد این نژاد اولین بار در سال ۱۸۵۱ به سواحل انگلستان رسیده است. نظرات متعددی در مورد خاستگاه نژاد آنکونا وجود دارد، برخی معتقدند که این نژاد بسیار به نژاد لگهورن خالدار اصلی شباهت دارد. در واقع این نژاد گونه‌ای متنوع از لگهورن است. با اینحال آنکونا نژادی مجزا محسوب شده و ویژگی‌های خاص خود را داراست.
در بخش تمرکز روی این نژاد، ما به بررسی آنکونا می‌پردازیم. عجیب است که این نژاد با وجود تاج متمایز و ظاهر جذابش چندان بین نژادها معروف نیست.
از نظر زیبایی، آنکونا یکی از قابل توجه‌ترین نژادها در میان ماکیان است. به احتمال زیاد نامش از استان آنکونا در ایتالیا گرفته شده که نژادهای اصلی بریتانیایی در سال ۱۸۵۱ به آنجا وارد شده بودند.
با وجود اینکه این نژاد در سال ۱۸۸۸ به آمریکا صادر شد، اما واردات‌های بعدی به ایالات متحده و ایتالیا به بی‌نقص‌تر شدن این نژاد و ویژگی‌هایش کمک کرد تا به این گونه‌ی امروزی تبدیل شده است.
بسیاری معتقدند که آنکونا به لگهورن ربط دارد، بخصوص نوع خالدار مشکی آن چون از نظر پوشش پر و شکل ظاهری تفاوت چندانی ندارند و رگه‌هایی از اجداد مدیترانه‌ای را نمایش می‌دهند.
آنکونای خالدار آبی در آلمان و هلند و نژاد جوجه اتوسکسینگ (نژادی که هنگام تولد بواسطه صفات ظاهری، جنسیت آن قابل تشخيص است) که آنکوبار نامیده می‌شود، ابتدا در سال ۱۹۴۱ توسط پروفسور لامورکس در آمریکا و سپس در انگلستان بوجود آمدند. البته این نژاد هیچوقت معروف نشد و تصور می‌شود در حال حاضر فقط در انگلستان موجود باشد.
خصوصیات عمومی
آنچه این نژاد را جالب توجه می‌کند ویژگی‌های دقیق پوشش پرش است. پولک‌های سفید V شکل انتهای هر پر مشکی-سبز آن طرح بسیار جالبی ایجاد کرده است و باعث شده آنکونا روی صحنه نمایش خوش بدرخشد.
یک آنکونای اصیل و نژاد‌دار در دنیای ماکیان تجملاتی بسیار قابل تحسین است. گرچه رنگ این نژاد خالص است اما استاندارد پر ظرافت و دقیق آن نیاز به پرهای کج و متناسب دارد و این باعث می‌شود بدست آوردن یک جوجه بدون عیب و نقص سخت باشد. دیوید اسپیک، یکی از پرورش‌دهندگان مشهور آنکونا می‌گوید از هر ده جوجه آنکونا یکی با مشخصه‌‌های خوب بدنیا می‌آید.
خلق‌و‌خوی
جوجه‌های آنکونا به ندرت کٌرچ (کرک) می‌شوند و معمولا خوب تغذیه می‌کنند و تخم می‌گذارند. تخم آنها سفید است و سایز مناسبی دارد. نژادی قوی اما کمی دمدمی مزاج هستند. بر‌خلاف تصور عموم مردم، بانتام‌ها (مینیاتوری-جنگی) کمی آرام‌تر از ماکیان بزرگ هستند. البته این تا حدی به نوع نگهداری آن‌ّ‌ها در زمان جوانی بستگی دارد. یعنی بدون نظر گرفتن نژاد، هر جوجه‌ای که بیشتر به آن رسیدگی شده باشد، بعدا رام‌تر خواهد بود.
انواع تاج
آنکونا یکی از معدود نژادهایی است که دارای انواع تاج است. معروف‌ترین گونه آن تک تاج و شبیه به خروس روی کورن فلکس کلاگز است. گونه دیگر تاج رز است که تعداد کمی از آن وجود دارد ولی همچنان در نمایش‌ها دیده می‌شوند. بسیاری از علاقه‌مندان به ماکیان از این موضوع ناراضی هستند و عقیده دارند که هر نژادی باید فقط یک فرم تاج داشته باشد. کلوپ اورپینگتون جدیدا استانداردهای خود را تغییر داده و فقط تک تاج‌ها را می‌پذیرد و این در حالیست که تا همین اواخر تاج رزی‌ها هم در نمایش‌ها اجازه‌ی حضور داشتند.
نکات پرورشی
از بین تمام ماکیان خالدار، آنکونا با افتخار از نظر ویژگی‌ها، یک‌دست‌ترین و دقیق‌ترین محسوب می‌شود. پرورش این نژاد به درد تازه‌کارها نمی‌خورد و اگر هنگام انتخاب آنها دقت کافی به خرج داده نشود، بعد از تنها چند نسل ویژگی‌های قابل توجه خود را از دست خواهد داد.
برخی گونه‌های آنکونا در قسمت دم خال‌های خود را از دست داده‌اند و معمولا داوران از این نکته چشم‌پوشی می‌کنند.
اگر قصد خرید آنکونا برای باغ خود دارید، بهتر است یک پرورش‌دهنده اصیل دارای ماکیان با‌کیفیت پیدا کنید.
نکته‌ی پرورشی
پوشش پر آنکوناهای جوان پس از اولین دوره لک تغییر می‌کند. نوک سفید پرها بزرگ‌تر می‌شود و بعد از هر دوره لک تعدادشان بیشتر می‌شود.
پروفایل جوجه‌های نژاد آنکونا
- تعداد تخم: ۳ تا ۴ عدد
- آسان برای نگهداری؟ ۳ تا ۴ از ۵
- کاربرد: نمایشی
- سودمندی: تخم‌مرغ‌ها
- رنگ تخم مرغ: سفید
- خاستگاه: استان آنکونا، ایتالیا
- وزن: خروس: ۲.۹۵ – ۲.۷ کیلوگرم، مرغ: ۲.۵ – ۲.۲۵ کیلوگرم
- وزن: خروس بانتام: ۶۸۰ – ۵۷۰ گرم، مرغ: ۶۲۰ – ۵۱۰ گرم
- رنگ: زمینه مشکی-سبز با نوک پرهای سفید
نکته دانستنی کاربردی: خوب دان می‌خورد و خوب تخم می‌گذارد. مثل لگهورن تاج آن ممکن است دچار سرمازدگی شود. برای نسل کشی خوب نیاز به مراقب خوب دارد. برای تازه‌کارها مناسب نیست.