کوتاه کردن نوک، نوکچینی یا سوزاندن نوک پرندگان، برداشتن جزئی منقار طیور، بهویژه مرغهای تخمگذار و بوقلمونها است، اگرچه ممکن است در بلدرچین و اردک نیز انجام شود. معمولاً نوکها بهصورت دائم کوتاه می شود، اگرچه ممکن است نوک پرنده مجددا رشد کند.
نوکچینی عمل کاهش طول منقار پرندگان است. هدف از انجام این کار جلوگیری از کندن پر سایر پرندگان، همنوعخواری (کانیبالیزیشن) و کاهش هدر رفت خوراک است. بریدن نوک یک عمل ظریف است و اگر بهدرستی انجام نشود، ممکن است منجر به مشکلاتی در تغذیه مرغ (خوردن و آشامیدن) شود که مستقیماً منجر به ضعف در رشد، ناهمگونی گله و حتی مرگ و میر میشود.
این عمل را میتوان در هفتهی اول رشد پرنده (روز ۷ الی ۹) یا چند هفته بعد از تولد (هفتهی ۸ الی ۱۰) انجام داد. مزیت کوتاه کردن یا سوزاندن نوک در یک هفتگی این است که این عمل کمترین اثر را بر وزن جوجه خواهد داشت و نیازی به تکرار مجدد آن در طول دورهی پرورش نخواهد بود. برای انجام دقیق نوکچینی متناسب با سن پرندگان توصیه میشود برای طیور در ۲ ماهگی (هفتهی ۸ الی ۱۰ پس از تولد) انجام شود.
مشکل کلی نوکچینی یا کوتاه کردن نوک این است که وقتی این کار به درستی انجام نشود، ممکن است طول بکشد تا پرندگان دوباره وزن بدن خود را به دست آورند. کوتاه کردن نوک جوجههای گوشتی چندان ضروری نیست زیرا این پرندگان حداکثر ۳ ماه عمر میکنند و بعد به کشتارگاه برده میشوند. در این سن، آنها معمولا آسیب کمتری به یکدیگر وارد میکنند. با این حال خروسها و مرغهای تخمگذار نوکچینی میشوند زیرا برای مدت طولانیتری نگهداری میشوند.
دلیل اصلی کوتاه کردن نوک خروسها برای جلوگیری از نوک زدن و مشکلات ناشی از آن است در حالی که در مرغهای تخمگذار برای جلوگیری از نوک زدن یه سایر مرغها و تخممرغها، همچنین شکستن پاها در اثر درگیری است.
برخی از پرورشدهندگان در چند روز اول یا پس از ده هفته، نوک پرندگان خود را کوتاه میکنند. بهترین زمان برای انجام نوکچینی قبل از شروع تخمگذاری پرندگان و یا مشاهده علائم نوک زدن در پرندگان است.
- 1) تاریخچهی کوتاه کردن نوک پرندگان
- 2) چرا مرغداران نوک جوجهها را کوتاه میکنند؟
- 3) مزایا و معایب کوتاه کردن نوک مرغ
- 4) زمان مناسب برای نوکچینی مرغ چه زمانی است؟
- 5) کوتاه کردن نوک مرغ چگونه انجام میشود؟
- 6) جایگزینهایی برای چیدن نوک مرغ
- 7) چه کسی باید کوتاه کردن منقار را انجام دهد؟
- 8) ویدئوی سوزاندن نوک جوجهها با المنت برقی
تاریخچهی کوتاه کردن نوک پرندگان
چیدن نوک مرغ خانگی در مرکز تحقیقات کشاورزی اوهایو در دهه ۱۹۳۰ بهعنوان یک راهکار استفاده شد. روش اولیه موقتی بود و تقریباً ۶ میلیمتر از منقار بریده میشد. تصور میشد که نوک منقار خونی ندارد و احتمالاً هیچ احساس دردی به پرنده منتقل نمیشود. این روش با دست و با چاقوی تیز انجام میشد، یا زمانی که مرگ و میر ناشی از همنوعخواری زیاد میشد، استفاده میشد.
همنوعخواری یک مشکل جدی مدیریتی در مرغداری است و قدمت آن به دورههای قبل از رایج شدن نگهداری صنعتی طیور برمیگردد. کتاب های طیور که قبل از پرورش عمودی در صنعت طیور نوشته شدهاند، نوک زدن غیرعادی طیور را شرح میدهند:
نوک زدن جوجهها و پرندگان بالغ به یکدیگر تا زمانی که خونریزی کنند ادامه مییابد و با بریدن نوک از بین میرود. در بسیاری از گلهها، به خصوص زمانی که در لانههای کوچک نگهداری میشوند، منشأ ضرر و زیان زیادی است. بریدن نوک بالایی تا زمانی که نوک دوباره رشد کند، مؤثر است.
همنوعخواری در دوره حیات مرغ تخمگذار دو قله دارد، در طول دورهی پرورش و در شروع تخمگذاری. همنوعخواری در مقطع اول (دورهی پرورش) بهطور کلی آسیبزاترین نوع است و بیشترین توجه را به خود جلب کرد. کوتاه کردن موقت نوک پرنده که در مرکز تحقیقاتی اوهایو بهکار گرفته شد، فرض میشد که همنوعخواری یک مرحلهای است، و چیدن موقت منقار کافی است.
چرا مرغداران نوک جوجهها را کوتاه میکنند؟
هر صنعتی نیازهای خاصی دارد و در صنعت مرغ این تنها یکی از چالشهاست. برای درک کوتاه کردن یا سوزاندن نوک مرغ، لازم است که نوک زدن را درک کنید، رفتاری که در دنیای مرغها کاملا طبیعی است. این موضوع از اصطلاح «دستور نوک زدن» سرچشمه گرفته است.
هر مرغی جایگاه خود را در ترتیب نوک زدن می داند، اگرچه برخی (به جای انسانها) تصمیم میگیرند و میخواهند در زنجیرهی فرماندهی بالاتر باشند! اما حتی این هم مسئلهی مهمی نیست، بلکه بیشتر شبیه دعوای دوستانه است که می خواهند اقتدار خود را به رخ بکشند.
مشکلات زمانی پدیدار میشوند که تعداد زیادی جوجه در یک گله نگهداری میشوند و رفتار آنها شروع به تغییر کردن میکند. بهعنوان مثال، هنگامی که جوجهها بیشتر از اینکه به پرسه زدن و جستجوی علوفه آزادانه پرسه بزنند، در محیط لانه کنار هم جمع میشوند، به نوک زدن یکدیگر تمایل پیدا میکنند.
دلایل نوک زدن پرهای سایر مرغها تقریبا مبهم است و عموماً بهعنوان بیحوصلگی یا کمبود خوراک تعبیر میشود اما این واقعه گاهی اوقات بدون هیچ دلیلی اتفاق میافتد و به طرز وحشتناکی مانند جنگ گروهی، خشن میشود! کسانیکه چنین واقعهای را تجربه کردهاند میگویند وقتی یک جوجه خونریزی میکند، میل به پرخاش و مبارزه در میان سایر گله به راحتی گسترش مییابد و این رفتار «همنوعخواری» ادامه مییابد و اغلب نتایج فاجعه باری به همراه دارد. در بدترین حالت کل گله حتی ممکن است مجروح یا کشته شوند.
در دنیای واقعی، بهجز زمانیکه مرغها تخمگذار باشند، خطر واقعی زمانی وجود دارد که به یکدیگر آسیب برسانند یا حتی شروع به نوک زدن خودشان کنند. با این حال، حتی گزارشهایی از نوک زدن جوجههای آزاد به یکدیگر وجود دارد، حتی اگر فقط ۱۰ تا ۲۰ عدد از آنها در محیط باشند. بنابراین، اگر شواهدی از این نوع همنوعخواری وجود داشته باشد، کارشناسان چیدن یا کوتاه کردن نوک را توصیه میکنند.
مسلماً اگر مرغدارانی صدها یا هزاران جوجه را در مرغداری نگهداری میکنند، نوکچینی یا سوزاندن نوک ضروری تلقی میشود، هرچند جوجههای گوشتی که برای گوشت نگهداری میشوند، معمولاً نیازی به چیدن نوک ندارند. بر اساس تحقیقات، اگر جوجهها نوکشان کوتاه نشود، تا ۳۰ درصد از گله ممکن است تا حد مرگ یکدیگر را نوک بزنند.
چیدن منقار جوجهها در مراحل اولیه زندگی مهم است. این کار برای محافظت از آنها در برابر رفتارهای شرورانه مانند همنوعخواری و یا نوک زدن به پرهای یکدیگر یا قلدری سایر گله است.
جوجهها به دلیل کنجکاوی و پرخاشگری میتوانند به نوک زدن متوسل شوند. این موضوع میتواند به تعیین جایگاه در گله مرتبط باشد. چنین رفتاری یکی از نگرانیهای اصلی در پرورش جوجههاست، جاییکه ما را به مزایا و معایب کوتاه کردن نوک در جوجهها میرساند.
مزایا و معایب کوتاه کردن نوک مرغ
چیدن نوک مرغ با جنجالهای زیادی همراه است. کل فرآیند شامل برداشتن بخشی از منقار بالایی یا پایینی مرغ با استفاده از تیغههای گرم شدهی الکتریکی یا لیزرهای مادون قرمز است. با این حال، بحث و جدل برای کوتاه کردن نوک جوجهها مطرح میشود. برخی فکر میکنند این کار بیرحمانه است، اما باید دانست تنها به میزان کوتاه کردن ناخن دردناک است.
نوکچینی عمدتاً برای جوجههای یکروزه در صورت واکسینه شدن یا تعیین جنسیت انجام میشود. این فرآیند بیشتر روی مرغهایی که برای تخمگذاری پرورش مییابند مانند مرغ لگهورن، انجام میشود.
در زیر به مزایا و معایب کوتاه کردن نوک مرغ اشاره شده است:
مزایای نوک چینی
کوتاه کردن منقار، نه تنها مرغها را از نوک زدن یکدیگر باز میدارد بلکه باعث افزایش تولید تخم مرغ میشود و مهمتر از همه، عادت بد همنوعخواری را کاهش میدهد. مطالعات متعددی از کوتاه کردن منقار حمایت کردهاند و نشان میدهند این روش برای تولید جوجههایی که برای تخمگذاری مناسب هستند، موثر است. همچنین این عمل در کاهش اتلاف خوراک و بهبود راندمان تغذیه گله موثر است.
کوتاه کردن نوک همچنین میتواند بلوغ جنسی را در گله به تاخیر بیاندازد. مهمتر از همه، تولید تخم مرغ را افزایش میدهد، چون مواردی مثل خوردن تخم توسط خود مرغ را به حداقل میرساند.
کوتاه کردن نوک مرغ باعث ایجاد نگرش مثبت در گله میشود. این امر به ویژه در نژادهایی مانند لگهورن صدق میکند که با جلوگیری از نوک زدن و میزان استرس، از بین رفتن پرها را کاهش یافته و سلامت کلی گله بهبود مییابد. کوتاه کردن منقار در زمان مناسب میتواند به کاهش برخی مشکلات در حیات پرنده کمک کند.
معایب نوک چینی
برخلاف کمک های مثبتی که بوسیله کوتاه کردن نوک مرغ به وجود میآید، گروههای حمایت از حیوانات از این عمل انتقاد کرده و ادعا میکنند که این اقدام نقض حقوق حیوانات است. گروههای حمایت از حیوانات معتقدند که با کوتاه کردن منقار پرندگان، شما در حال تحمیل درد و مشقت به آنها هستید و این میتواند تأثیر منفی بر سلامت آنها داشته باشد.
حتی اگر با کوتاه کردن نوک مشکلات زیادی در بین طیور حل شود، این عمل بههرحال برخلاف طبیعت حیوان است. گله ممکن است آسیب فیزیکی قابل مشاهده را در نتیجه اصلاح منقار نشان دهد.
این فرآیند باعث ایجاد زخم در پرندگان میشود و منجر به خونریزی از منقار آنها میشود. نواحی زخمی میتواند بر عادات تغذیهی جوجههای شما تأثیر بگذارد. یعنی بهدلیل وجود خون در اطراف نوک پرنده و زخم باز، سایر پرندگان را به نوک زدن تشویق کند.
همچنین مشکلاتی مانند کوتاه کردن بیش از حد منقار وجود دارد. این موضوع میتواند باعث اختلال دائمی در عملکرد نوک و منقار پرنده شود. هنگام کوتاه کردن منقار باید دقت زیادی داشت. این کار از پرندگان شما در برابر صدمات و آسیبهای احتمالی محافظت میکند.
کوتاه کردن ناکافی منقار میتواند منجر به رشد مجدد نوک شود. به این معنی است که شما باید پرنده را بیش از یکبار در معرض فرآیند کوتاه کردن منقار و معضلات انجام آن که برای جوجهها دردناک، پرهزینه و استرسزا است، قرار دهید.
زمان مناسب برای نوکچینی مرغ چه زمانی است؟
بهترین زمان برای انجام این کار به شرح زیر است:
- جوجه یک روزه (بسیار رایج است) در ۵ تا ۱۰ روزگی
- از ۴ تا ۶ هفتگی
- از ۸ تا ۱۲ هفتگی
کوتاه کردن نوک مرغ چگونه انجام میشود؟
دو روش شناخته شده برای چیدن نوک شامل استفاده از تیغههای مادون قرمز و داغ است. در تکنیک کوتاه کردن نوک با مادون قرمز از یک منبع انرژی مادون قرمز غیرتماسی و با شدت بالا استفاده میشود. مادون قرمز نقش درمان بافت نوک مرغ را هم به عنوان بخشی از فرآیند حذف نوک ایفا میکند.
این روش به قدری منحصر به فرد است که قبل از فرسایش و افتادن نوک تیز روی منقار، منقار برای مدتی (شاید چندین هفته) دست نخورده باقی میماند. استفاده از مادون قرمز یک روش رایج است، این کار در مرغداریهای کشورهای توسعهیافته در مزارع بزرگ تولید تخم مرغ انجام میشود.
چندین آزمایش با استفاده از پرتوهای لیزر برای کوتاه کردن نوک انجام شده است. این فناوری جدیدترین و نه چندان گسترده در مقایسه با کوتاه کردن منقار با مادون قرمز و تیغه داغ است.
یکی دیگر از تکنیکهای مورد استفاده در چیدن نوک، دستگاه بریدن نوک مرغ با تیغه داغ است. این دستگاه با یک تیغه الکتریکی گرم میشود و قسمت بالایی یا پایینی منقار پرنده را قطع میکند. در حال حاضر این روش در حال منسوخ شدن است زیرا برش منقار با مادون قرمز بسیار موثرتر و دقیقتر است.
جایگزینهایی برای چیدن نوک مرغ
علیرغم این واقعیت که دهها سال است که چیدن نوک مرغ انجام میشود، برخی کشورها با استناد به نقض حقوق حیوانات در طول این فرآیند، آن را ممنوع کردهاند اما با توجه به اینکه چند طرح تولید در حمایت از پیرایش منقار مادون قرمز بر خلاف روش منقار زدایی مرغ با تیغه داغ، همه چیز از بین نمی رود. با این حال، سازمانهای مختلف در سرتاسر جهان از محققان خواستهاند تا روشهای جایگزین عملی، مقرونبهصرفه و مؤثر برای پاککردن مرغ را شناسایی کنند.
به طور خاص، یکی از این روشها استفاده از استراتژیهای پرورش انتخابی است که سویههایی را بدون رفتار آدمخواری تولید میکند. علاوه بر این، چندین استراتژی تغذیه ای، زیست محیطی و مدیریتی برای ارائه راه حل های جایگزین برای روش های کوتاه کردن منقار وجود دارد.
حتی اگر این استراتژیهای جدید ترویج شوند، هنوز مشخص نیست که آیا نوک زدن پر و آدمخواری در بین جوجهها یک بار برای همیشه جلوگیری میشود یا خیر.
در زیر نمونه هایی از روش هایی وجود دارد که برای جایگزینی منقار مرغ در حال انجام است:
- اصلاح ژنتیکی
- کنترل روشنایی
- استفاده از وسایل مخصوصی که میتواند دید جوجهها محدود و از نوک زدن جلوگیری کند
- غنی سازی محیط زیست
- استفاده از ترکیبات ضد پیک
- تامین تغذیه مناسب پرندگان
- استفاده از مواد ساینده منقار
چه کسی باید کوتاه کردن منقار را انجام دهد؟
هرکسی نمی تواند تمرین کندن منقار مرغ را انجام دهد، حتی اگر این تمرین بسیار ساده به نظر برسد. باید از افراد باتجربه ای که واجد شرایط پوست زدایی هستند استفاده شود. بسیاری از جوجه ها توسط تیم های قراردادی حرفه ای کنده می شوند. پیشنهاد شده است که هر مرغدار حیاط خلوتی که کمتر از 50 قطعه جوجه دارد، منقار را جدا نکند و از همزن استفاده کند.
اگر منقار زدایی انتخاب شماست، فقط باید توسط شخصی که منقار بردار معتبر باشد، منقار زدایی کنید. همچنین، این وظیفه به افراد باتجربه سپرده میشود تا اطمینان حاصل شود که رفاه جوجهها/پرندگان به خطر نمیافتد.
در اغلب موارد، تجهیزات پیرایش منقار مادون قرمز توسط تامین کنندگان معتبر نصب می شود و در صورت نیاز به استفاده از آنها توسط کارخانه های جوجه کشی به کشاورزان اجاره داده می شود. تجهیزات توسط تامین کننده از طریق یک کامپیوتر در محل و یک سیستم ارتباطی نظارت یا کنترل می شود.
چرا باید کردن نوک جوجهها را کوتاه کرد؟
بیایید تصور کنیم شما یک مرغداری کوچک در حیاط خلوت خود دارید و می خواهید مرغ و خروسهایتان در محیط آزادانه بچرخند. احتمالا شما دوست دارید آنها حشرات را بخورند و دور ریز غذای سفرهی نهارتان را مصرف کنند اما نمیخواهید آنها یکدیگر را تا سر حد مرگ نوک بزنند، پرهای یکدیگر را بکنند و یا حتی تخم خود را بشکنند. بنابراین باید دنبال یک راهکار باشید. یکی از راهکارهای موثر کوتاه کردن یا سوزاندن نوک آنهاست.
آیا کوتاه کردن منقار مرغ کار درستی است؟
بستگی دارد! چیدن نوک نه تنها برای پرندگان بلکه برای پرورشدهنده نیز فواید زیادی دارد. این عمل اندکی بر رفاه حیوان تاثیر منفی میگذارد اما انتظارات پرورشدهنده را برآورده میکند و تولید تخم را بهبود میبخشد. همه چیز به خودتان بستگی دارد.